دود زمینهای سوخته در چشم شهروندان لنجان
تاریخ انتشار: ۵ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۷۳۳۵۶
اگر در زمان برداشت برنج از شهرهای شهرستان لنجان همچون زرینشهر، ورنامخواست و چمگردان عبور کنید، کشاورزانی را میبینید که در کنار زمین خود نظارهگر آتش گرفتن کاه و کلش هستند یا به شعلهورتر شدن آتش کمک میکنند، این اقدام آنان دودی غلیظ را ایجاد میکند، به نحوی که نفس کشیدن برایتان دشوار میشود.
به گزارش خبرنگار ایمنا، طی چند سال گذشته پویشی مردمی تحت عنوان "نه به آتشزدن پوشال برنج" در شهرستان لنجان کلید خورد و بر اساس گزارشهای ارائه شده، کارشناسان محیط زیست، جهاد کشاورزی و صنف کشاورزان شهرستان لنجان برای مقابله با این پدیده، وارد میدان شدند تا کشاورزان را از پیامدهای منفی آتشزدن بقایای کاه و کلش اراضی کشاورزی آگاه کنند، اما همچنان برخی از کشاورزان حاضر هستند به بهای آماده شدن سریعتر اراضی خود برای کشت پاییزه، به زمین حاصلخیز آسیب وارد کنند و حقوق اجتماعی دیگران را نادیده بگیرند در حالی که سوزاندن پوشال برنج همانند سایر آلایندههای هوا برای افراد دارای نقص سیستم ایمنی، کودکان، مادران باردار و سالمندان مضر است و بیماریهای تنفسی را تشدید میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
امروز در ذهن بسیاری از ساکنان شهرها و روستاهای شهرستان لنجان این سوال مطرح است که با توجه به مطالبات مردمی و فرهنگسازیهای انجام شده در خصوص مشکلات سوزاندن کاه و کلش برنج برای اراضی کشاورزی و محیط زیست، آیا مسئولان و دستگاههای نظارتی برنامهای عملیاتی به منظور جلوگیری از بروز این معضل چندین ساله و برخورد قاطع با متخلفان در دستور کار دارند؟
سوزاندن بقایای کاه و کلش، رهنمودی نادرست استمیلاد موذنی، از فعالان اجتماعی در این زمینه اظهار میکند: راه حل سوزاندن بقایای کاه و کلش برنج برای رهایی از کرم ساقهخوار به کشاورزان منطقه ارائه شده و این رهنمود نادرست آن چنان در ذهن آنان ریشه دوانده است که هرچقدر مروجان و کارشناسان جهاد کشاورزی و شالیکاران طی چند سال اخیر این عمل را منع میکنند باز هم راه به جایی نمیبرند. تذکرات متعدد محیط زیست نیز به دلیل آگاه نبودن کشاورزان بیاثر باقی مانده است.
وی میافزاید: آتشزدن بقایای ساقههای برنج باقیمانده در اراضی کشاورزی، علاوه بر اینکه چهره نازیبایی را رقم میزند، موجب بروز مشکلات زیستمحیطی زیادی برای شهروندان و اکوسیستم منطقه میشود و حاصلخیزی خاک را به شدت کاهش میدهد.
این فعال اجتماعی خاطرنشان میکند: حقوق شهروندی و اخلاق اجتماعی ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارد، از این رو طی سالهای گذشته تلاش شد با اجرای برنامههای مختلف از آتشزدن بقایای برنج در شالیزارهای شهرستان لنجان با اقدامات فرهنگی جلوگیری شود، اما باید بپذیریم تحقق مباحث فرهنگی نیازمند تداوم است.
سیدحسین موسوی، یکی از شهروندان لنجانی تصریح میکند: مسئولان بارها تاکید کردهاند که با اقداماتی که تهدید علیه بهداشت عمومی و آلودگی محیط زیست شناخته شود برخورد میشود، اما سالها است که پس از پایان فصل برداشت برنج و نزدیک شدن به کشت پاییزه، کشاورزان اقدام به آتش زدن پوشالهای باقی مانده در اراضی کشاورزی میکنند.
وی تاکید میکند: اگرچه کشاورزان نسبت به خطرات و چالشهای آتش زدن مزارع کشاورزی آگاه هستند، اما باز هم بیتوجهی میکنند در حالی که با توجه به توسعه ماشینآلات، کشاورزان به راحتی و بدون آتش زدن مزارع میتوانند اقدام به کشت محصول بعدی کنند.
این شهروند لنجانی اضافه میکند: کشاورزان با جمعآوری کاهکلش باقی مانده برنج در اراضی و فروش آن در کنار برداشت برنج، سودی مضاعف میبرند، اما باید از خود سوال کنیم که آیا میتوانیم بپذیریم که سود کشت برنج در جیب کشاورزان باشد و دود آن به چشم شهروندان برود؟
هیچ ارگانی معضل آتش زدن کاه و کلش را جدی نگرفته استسمیرا زمانی، یکی دیگر از ساکنان لنجان با بیان اینکه ممنوعیت آتش زدن بقایای مزارع برنج در شهرستان لنجان سالها در حد شعار باقی مانده است، میگوید: سوزاندن باقیمانده ساقههای برنج در فصل برداشت یک معضل زیستمحیطی است که هر ساله از اواخر شهریور تا اواخر مهرماه با آن روبهرو هستیم.
وی اظهار میکند: به دلیل موقعیت شهرستان لنجان دور تا دور مناطق مسکونی شهرهای شهرستان به دلیل نزدیک بودن آنها به یکدیگر پوشیده از مزارع برنج است، به همین دلیل آتش زدن کاه و کلش برنج همهساله معضلات زیادی را برای شهروندان این شهرها ایجاد میکند و هیچ ارگانی در شهرستان آنگونه که باید مسئله آتش زدن کاه و کلش اراضی کشاورزی را جدی نگرفته است.
این شهروند لنجانی اضافه میکند: ماده ۲۰ قانون هوای پاک مصوب ۱۳۹۶ به صراحت عنوان میکند که سوزاندن بقایای گیاهی در اراضی کشاورزی ممنوع است. صاحبان اراضی کشاورزی کاملاً مشخص هستند و ادارات جهاد کشاورزی، حفاظت محیط زیست و شبکه بهداشت و درمان شهرستان لنجان باید با شناسایی افراد متخلف با آنان برخورد قانونی داشته باشند.
آتش زدن کاه و کلش جرم محرز استزمانی با بیان اینکه انتظار شهروندان این است که ادارات ذیربط در صورت مشاهده آتش زدن کاه و کلش از سوی هر کشاورزی نسبت به معرفی آنان به محاکم قضائی اقدام کنند، ادامه میدهد: با توجه به قوانین موجود، آتش زدن کاه و کلش جرم محرز است و چنانچه دستگاههای مربوطه طی سالیان گذشته در راستای ایفای وظیفه قانونی خود با کشاورزانی که به دلایل مختلف حقوق دیگر شهروندان را زیر پا میگذارند، برخوردی قاطع انجام داده بود، امروز شاهد آلودگی هوای ناشی از دود غلیظ سوزندان کاه و کلشها با وجود شیوع ویروس کرونا، آنفولانزا و دیگر بیماریهای تنفسی نبودیم.
حسنا صادقزاده از دیگر فعالان اجتماعی و ساکن شهرستان لنجان میگوید: این روزها میشنویم که کشاورزان استان اصفهان خواستار رهاسازی آب سد زایندهرود برای انجام کشت پاییزه هستند و انتظار آنان این است که شهروندان با صرفهجویی در مصرف آب به تحقق این خواسته کمک کنند.
وی تاکید میکند: قطعاً زراعت محصولات کشاورزی موجب سرسبزی اراضی، احیا و حفظ محیط زیست و طبیعت و تأمین مواد غذایی مورد نیاز میشود، اما چگونه میتوانیم قبول کنیم کشاورزانی که در زمان کشت محصولات کشاورزی بر مباحث زیستمحیطی و رهاسازی آب تاکید دارند، پس از برداشت محصول، مزارع کشت برنج و گندم را به زمینهای سوخته تبدیل میکنند.
کد خبر 613786منبع: ایمنا
کلیدواژه: لنجان زرین شهر شهر ورنامخواست کشت برنج برداشت برنج حقوق شهروندی رعایت حقوق شهروندی زیست بوم شهری محيط زيست آلودگی محیط زیست طرح های شهری طرح های شهرداری پروژه های شهری زمین کشاورزی آتش سوزی آلودگی هوا عوامل آلودگی هوا معضلات شهري معضلات زیست محیطی رفع معضلات زیست محیطی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق آتش زدن کاه و کلش آتش زدن بقایای اراضی کشاورزی شهرستان لنجان باقی مانده محیط زیست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۷۳۳۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واگذاری ۱۹ هزار هکتار از اراضی ملی برای اجرای طرحهای کشاورزی
به گزارش گروه اقتصاد خبرگزاری علم و فناوری آنا از وزارت جهاد کشاورزی، مهدی سرخوش اظهار داشت: میزان واگذاری اراضی ملی و دولتی به مساحت ۱۹ هزار و ۴۵ هکتار و به تعداد یکهزار و ۲۰۳ مورد به متقاضیان واگذاری زمین برای اجرای طرحهای کشاورزی، وابسته و غیرکشاورزی در سطح کشور انجام شده است.
وی ادامهداد: از این میزان مساحت ۱۲ هزار و ۳۹۵ هکتار به تعداد ۹۱۷ مورد برای طرحهای کشاورزی و وابسته به کشاورزی و تعداد ۲۸۶ مورد به مساحت ۶ هزار و ۶۵۰ هکتار برای طرحهای تولیدی و صنعتی زمین واگذار شده است.
مدیرکل دفتر واگذاری و توسعه اراضی سازمان امور اراضی کشور افزود: سال گذشته در راستای نظارت بر اراضی واگذار شده، تعداد ۳۷ هزار و ۹۲۷ مورد بازدید توسط عوامل نظارتی انجام شده که نتیجه آن تشکیل ۲۷۸ جلسه هیأتهای نظارت ماده ۳۳ استانی بود که سه هزار و ۱۸۹ پرونده در این جلسات مطرح و درباره تمدید قرارداد مربوطه، تعیین مهلت برای اجرای طرح، یا فسخ قرارداد و استرداد زمین و سایر تکالیف مقرر در قانون و مقررات حاکم تصمیمگیری شده است.
وی تصریح کرد: درباره موضوع واگذاری باتوجه به تکلیف ابلاغی سیاستهای سازمان متبوع، برنامه تکلیفی برای استانها با توجه به ظرفیتها و شرایط و عملکرد استانی مشخص شده و ابلاغ خواهد شد.
سرخوش ادامهداد: مقرر شده استانها با استفاده از ظرفیت تفاهمنامه منعقد شده با سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی در خصوص برونسپاری وظایف غیرحاکمیتی سازمان پیگیری لازم را انجام دهند.
وی خاطرنشانکرد: در راستای رفع نقایص موجود، اصلاح دستورالعمل نظارت بر طرحها به انضمام فرمهای مربوطه و ضوابط اجرایی لایحه قانونی واگذاری و احیای اراضی در دستور کار این دفتر قرار دارد.
انتهای پیام/